H2O
Waterproject, buitententoonstelling langs de singels van W.M. Rose in het kader van Rotterdam Culturele Hoofdstad 2001
-
locatie
Rotterdam
-
opdrachtgever
Stichting Waterproject
-
oplevering
2001
-
curatoren
Mariëtte Kamphuis en Fransje Hooimeijer
-
uitvoering
Volker Bouwmaatschappij b.v. Rotterdam, DaF-architecten
Het Waterproject is een singelstructuur die in 1854, rondom de stadsdriehoek van Rotterdam, door stadsarchitect W. Rose en de gebroeders Zocher is ontworpen. Deze structuur veranderde ooit ingrijpend het aanzien en de ontwikkeling van Rotterdam, maar door de transformaties van de stad is ze niet goed meer leesbaar. De buitententoonstelling heeft als doel de culturele waarde van het Waterproject onder de aandacht te brengen en te actualiseren. De buitententoonstelling moest Boezemsingel, Noordsingel, Spoorsingel en Westersingel opnieuw visueel aan elkaar verbinden.
Een familie van 5 paviljoens
Aan de singels zijn 5 tentoonstellingspaviljoens geplaatst, die elk een ander thema van het project belichten. Op het Kruisplein staat het paviljoen ‘historie’ die de geschiedenis van het Waterproject belicht. Aan de Noordsingel het paviljoen H2O waar het Hoogheemraadschap het watersysteem van de stad belicht. Aan de Crooswijksesingel, Stationssingel en Westersingel geven drie ontwerpbureau’s, Geurtsen en partners, Juurlink en Geluk en S333 hun visie op het Waterproject als stedelijke drager voor de toekomst.
De paviljoens hebben een uitgesproken vorm, materiaal en grafiek die herinnert aan de romantische chaletstijl van de oorspronkelijke bebouwing langs de singels. Ze benadrukken het arcadische karakter van de ruimte waar in ze staan. Ze zijn ieder volgens hetzelfde principe ontworpen en gematerialiseerd maar toch is elk verschillend. Hun expressieve grafiek maakt echter dat, hoewel je ze steeds op een andere locatie tegenkomt, je ze toch met elkaar in verband brengt. Een verbinding van locaties in de stad die historisch gezien onderdeel uitmaakten van één verloren gegaane structuur. Na 6 maanden ongeschonden de openbare ruimte van Rotterdam te hebben overleefd, hebben alle chalets een herbestemming gevonden als tuinhuisje of kippenhok voor particulieren.
