Een bruggenfamilie met een overspannende leuning die zowel variabel als rustiek is.

 
 
 
 
 
 
 
Bij de hangbrug zijn de diagonalen in ketting uitgevoerd
Bij de hangbrug zijn de diagonalen in ketting uitgevoerd
 
ook de steiger is onderdeel van de familie
ook de steiger is onderdeel van de familie
1 /12
  • Locatie Park Meerland, Eindhoven
  • Opdrachtgever Gemeente Eindhoven
  • Meervoudige opdracht 2008
  • Oplevering 2010-2014
  • Constructeur ABT-west
  • Aannemer Ippel / Hillebrand
  • Management MvM projectmanagement
  • Prijzen Dirk Roosenburgprijs 2011
  • Meer

Park Meerland is het centrale park van de stadsuitbreiding Meerhoven ten westen van Eindhoven. Atelier DUTCH ontwierp het als een afwisselend landschappelijk park met daarin vijftien bruggen. De kern van het brugontwerp van DaF-architecten is de expressieve leuning-ligger met een rustieke uitstraling: met zijn veranderlijke high-tech vakwerkstructuur geeft de leuning de bruggen een natuurlijk karakter dat past bij het landschapspark.
De bruggen zijn in de eerste plaats bedoeld als verbindende elementen. Ze markeren de kruispunten, entrees en overgangen in het park en tussen het park en de woonwijk. Hierdoor zijn ze zeer verschillend in functie, lengte en belasting. De langste brug is 112 meter, de kortste 9 meter. Naast de voetgangersbruggen en twee ‘avonturenbruggen’ zijn er ook een paar bestemd voor zwaarder verkeer.
Vanuit de verte versmelten de bruggen met de kleuren en texturen van de paden, taluds en bomen. Bij nadering vallen ze op door hun detail en veranderlijkheid: het levendig spel van licht en perspectief op de diagonalen. Elke brug is een unieke variatie op het constructieve principe van de leuning. Bij de hangbrug is de leuning-ligger met kettingen uitgevoerd, bij de grote bruggen zijn leuning-ligger en tussensteunpunten samengesmolten tot één complex element. Door zijn breedte, kleur en rondingen is de leuning ook een aanraakbaar element waar parkbezoekers op kunnen hangen. Bij de oplegging knikt de onderregel omhoog, om zo langs het talud te scheren. Dit zorgt voor een vloeiende overgang tussen brug en landschap.

Constructief schema wordt esthetisch patroon
De constructieve tralieligger van een 19de eeuwse spoorwegbrug
1 /2

Het ontwerp is het resultaat van de samenwerking tussen DaF-architecten en ABT-west. Naar aanleiding van de vraag van de gemeente Eindhoven om een flexibel maar herkenbaar brugontwerp te ontwikkelen met een zakelijke maar elegante vormentaal, ontwikkelden ze een constructief ontwerp dat zowel expressief als variabel is. De hoogte van de stalen brugleuningen is constructief gebruikt waardoor de leuningen functioneren als liggers waartussen het brugdek hangt.
Net als bij een gewone vakwerkligger, bevinden zich tussen de boven- en onderregel diagonalen die de krachten overbrengen. Het verschil is dat hier een variabel patroon van 3 lagen dunne diagonalen toegepast is met boven en onder een extra brede balk. Waar de spanningen het grootst zijn, is er materiaalverdichting en zijn er meer diagonalen toegepast. Zo ontstaat een onregelmatig vakwerk dat verandert als je er langsloopt.
Eindhovens dagblad film over plaatsing van een van de bruggen

Park Meerland met de bruggen

Uit het jury-rapport van de Dirk Roosenburgprijs:

“Naast de robuuste, niet ingevulde vlakken is het park op momenten ook liefelijk en gedetailleerd. Het ontwerp van de bruggen en het pompgemaal draagt hier sterk aan bij. Het geheel prikkelt de fantasie.”